Άλεν, κανόνας του-

Η εξάρτηση του μεγέθους ορισμένων σωματικών τμημάτων των ομοιόθερμων ζώων από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος όπουν ζουν. Σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν, μία από τις προσαρμοστικές μεταβολές τις οποίες υφίστανται τα ομοιόθερμα ζώα που ζουν σε ψυχρές περιοχές είναι η βράχυνση ορισμένων μερών του οργανισμού τους (ουράς, λαιμού, ποδιών, αφτιών κλπ.), ώστε να μειώνονται οι απώλειες θερμοκρασίας προς το εξωτερικό περιβάλλον. Σε θερμό περιβάλλον ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει, γιατί επιβάλλεται η απώλεια θερμότητας. Αυτό εξηγεί γιατί η αλεπού φενέκ της ερήμου έχει τεράστια αφτιά ή γιατί η καμηλοπάρδαλη διαθέτει τόσο μακρύ λαιμό. Η άποψη αυτή όμως δεν είναι ανεπιφύλακτα αποδεκτή από όλους τους βιολόγους. Όσοι την αμφισβητούν θεωρούν υπερβολική την ιδέα ότι η θερμοκρασία του περιβάλλοντος έχει την ικανότητα να λειτουργήσει ως πρωτεύουσα δύναμη επιλογής σωματικών χαρακτηριστικών.